Amuthu Adum By Fredy Silva

Amuthu Adum By Fredy Silva

ෆ්‍රෙඩී සිල්වා

ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් යනු විකටර් රත්නායකයන්ට, ප්‍රියා සූරියසේන මහතාට විශාල ගී ප්‍රමාණයක් ලියාදුන් ගේය පද රචකයෙකි. මීට අමතරව ප්‍රේමකීර්ති විසින් ගීත රාශියක් ලියාදුන්, අපට අමතක වුන ගායකයෙක් ඇත. ඔහු ප්‍රධාන වශයෙන් සිනමා නලුවකු නිසා ඔහුගේ ගායන හැකියාවන් අපට අමතක වූවාදැයි සැකයක් පවතී. ඔහු නමින් ෆ්‍රෙඩී සිල්වාය. ඔහු අද අප අතර නොමැති වුවත් ඔහුගේ විකට ජවනිකාවලින් යුක්ත සිනමා පට නම් අප නරඹා ඇති බව නොරහසකි. ඒ වාගේම ඔහුගේ ගීතත් අසා ඇතිමුත් ඒවා නිතර වාදනය නොවන් නිසාවෙන් අපට මේ ගායකයා අමතක වී ඇති සෙයකි.

කෙසේ වුවත් ෆ්‍රෙඩී සිල්වා වැඩිමනත් ගායනා කොට ඇත්තේ ‘උපහාස’ ගී බව ඔහුගේ ගී අසා ඇත්තෝ දනිති. ඉතින් ඒ ගී අතුරින් වැඩි ප්‍රමාණයක් රචනාකොට ඇත්තේ ප්‍රේමකීර්තිය. උපහාසය මගින් සමාජයේ අඩුපාඩු සහිත තැන් වලට සියුම් ලෙස පහර ගැසීමට ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් මහතාට තිබුනේ සහජ දක්ෂතාවයක්.
මේ ගීතයත් වැටෙන්නේ ‘උපහාස’ ගී ගනයටමය.

පියෙකු සහ පුතෙකු අතර ඇතිවන සංවාදයක් විලසට ගීතය ආරම්බවී ඇත. පියා තම පුතුට පෙරහැරක ගමන් කරන බොරු කකුල් කාරයෙක් පෙන්වා ඔහු ගැන විස්ථර කියාදෙමින් සිටී. මෙහිදී ප්‍රෙමකීර්තියන් යොදාගන්නා වචන දෙස බලන්න. ඒවා කුඩා ළමයෙකුට ග්‍රහනය කරගත හැකි ඒවා වීමට ඔහු වගබලාගෙන ඇත. ඔබත් පෙරහැරක් නරඹා ඇත්නම්…මා මෙසේ කීවේ ඇත්තටම පෙරහැරක් නරඹා නොමැති පිරිස් ඕනෑ තරම් අද සමාජයේ සිටිනා බැවිනි. බොරු කකුල් කාරයා පෙරහැර නරඹන්නන්ට විනෝදය ගෙනදෙයි. බොරු කකුල් යොදාගෙන නැටුමක් ඉදිරිපත් කරන්නට ඔහු කිසිසේත් මැලි වන්නේ නැත. අනෙක් අතට ඔහුගේ ඇඳුම විකාර රූපී එකකි. සමහර විටක ‘ජෝකර්’ කෙනෙක් අප සිහියට නැගේ. මෙම ගීතයෙන් කියැවෙන පුද්ගලයා අත රබානක්ද ඇත. ඉතින් මේ නැටුම පෙරහැරක සිරි ඉහල නංවන්නට රුකුලකි.

පියා තම පුතාට බොරු කකුල් කාරයාගේ ස්වභාවය සහ බාහිර ස්වරූපය විස්ථර කරයි. මේ බොරු කකුල් වලට බොහෝවිට යොදාගන්නේ උණ ගස්ය. ඉතින් ඒවා තරමක උසකින් යුක්තය. ඒ උස පිලිබඳව මිම්මක් ලබාදීමට රචකයා පහත පද පේලි යොදාගනී.

‘පොළොවෙ ඉඳන් අඩි දහයක්
විතර උස ඇතේ…
ආකාසෙ ඔළුව වදියි
කියල බය හිතේ…’

 

බොරු කකුල්

කුඩා ළමෝ කොහොමටත් කුතුහලයෙන් පිරුණු කොට්ටාසයකි. මේ පියා බොරු කකුල් කාරයාව හඳුන්වා දුන් විට ළමයා ඔහු පිලිබඳව තමාට ඇති ප්‍රශ්න යොමු කරයි. උණ බම්බු දෙකක් උඩ සමතුලිතතාවය පවත්වාගෙන යෑම ළමයාට ගැටලුවකි. මේ ප්‍රශ්නය අසන ළමයා අඩුම තරමේ ගසක අත්තකටවත් නැග ඇති අයෙකු වන්නට ඕනෑ බව මාගේ අදහසයි. ඔහු ලද අත්දැකීම් තුලින් ඔහු ප්‍රශ්න යොමු කරයි. සැබෑ ලොවේදී මේ බොරු කකුල් කාරයාව, ළමයාට දක්නට ලැබී නොමැත. මේ නිසා ‘එයා අපි වාගේ මහ පොළොවේ
පයින් යනවද’ යන්න ප්‍රශ්න කරයි.
මෙසේ උණ බම්බු දෙකක් උඩ නැග ගමන් කිරීම ළමයාට තේරුම් ගැනීමට නොහැකිය. ඔහු තව දුරටත් අසන්නේ..

‘මට තේරෙන්නෙ නෑ
තාත්තෙ කියල දෙනවද…
එයා උඩින් යන්නේ ඇයි
පහළින් යන්න බැරුවද…’

මේ ළමයාගේ ප්‍රශ්න වලට පිලිතුරු සැපයීම මගින් රචකයා උපහාසය මතුකර තිබේ. බලන්න ඔහු එය අපවෙතලබාදෙන අපූරුව….
බොරු අහංකාරකම් කිසියම් අයෙකු තුලනොපවතීද, ඔහු උඩින් යෑම හෝ බිමින් යාම ප්‍රශ්නයක් නොවේ. එනම් අහංකාර දනා නිතැතින්ම උඩින් යන බව මෙහි අර්ථයයි. නැතිනම් සමාජයේ උසස් තැනක සිටිනා බව පෙන්වීමට වෙර දැරීමයි. ඔවුන් අනෙකාගෙන් ගෞරවය බලාපොරොත්තුවේ.

‘බොරුකකුල් මෙයා වාගෙ
බැඳල නැති නමුත් පුතේ…
ඔය වාගෙ උඩින් යන ඈයෝ
හුඟක් ලොව ඇතේ…’

බොරු කකුල් කාරයාගේ කකුල් උන බම්බු වලට තබා බැඳ ඇත. නමුත් මේ පියා පවසන්නේ එසේ නොමැතිවූ දනා විශාල පිරිසක් ‘උඩින් යන බවය’
තමා බහුඍත ලෙස හඳුන්වාගෙන තමාට සමාජයේ ඉහල පිලිගැනීමක් ඇති බව පෙන්වන හිස් මිනිසුන් අපමන සිටී. එවන් මිනිසුන් මේ උපහාසයන් හමුවේ පසුබාන බව නම් පැහැදිලිය.
මේ නිසා ප්‍රේම්ගේ අඩුව අපට අද හුඟක්ම දැනේවි…ඒ වගේම විකට ස්වරූපයකුත් ආරූඩ කරගෙන මෙවැනි අරුත්බර ගීත ගැයීමට ෆ්‍රෙඩී නොමැති අඩුවත් හොඳින්ම දැනේවි.